"دستانش پناه زندگیت"
ما خودمان را حقیر گرفتیم
این بازی نفس است که ما خودمان را کم بگیریم
تا بار سنگین را از روی دوش مان بر داریم
افرادی دیدم که خیلی ادعا دارند تا خودشان را بزرگ نشان دهند
اما تا این بار سنگین میاد روی دوش شان خودشان را کم میگیرند
و شتر مرغ میشوند میگویند ما زورمان نمیرسد
خودشان رو نفی میکنند تا تکلیف را کنار بگذارند
ما خودمان را دست کم نگیریم هر کدوم از ماها باید نور چشم ولی مان باشیم
کسانی که کارهای بزرگ کردند چیزی بیشتر از ما نداشتند از خارج هم نیامده بودند
رفعت ما به مقدار تلاش و سعی ماست نه به مقدار سرمایه ماست نه سود ما
اینا حقیقته خودتون رو دست کم نگیرید تا کوچک نمونید تا حقیر نمونید
درگیر نمیشیم چون عافیت طلب شدیم و حال درگیری نداریم
و در روایت داریم کسی بخاطر بی حالی از تکلیف گریزان باشد خدا مبتلایش میکند.
مرحوم استاد علی صفایی حائری
این کلیپ صوتی را هم بشنوید زیباست(دریافت)
این هم میثم مطیعی دهه اول فاطمیه آخر92(دریافت)
آدم نورانی کمیابه! همیشه
همین طوری بوده، آدمی که واقعا نورانی باشه خیلی کم بوده. ولی تو همین
دنیای شلوغ امروز بعضی وقتها یه آدمهایی رو میبینی که میخکوبت میکنن!
وقتی نزدیکت هستن این قدر انرژی مثبت بهت میدن که فکر میکنی از بهشت اومدن.
آرومن،
مودبن، استرس ندارن، اهل نمازن، اهل دعا و ذکرن. با خودت میگی حاضرم همه
چیزمو بدم مثل اینا بشم، میپرسی اینا کی هستن؟ خدا جوابتو میده:
اولیک علی هدی منْ ربهمْ
آنها از طرف خدایشان هدایت شده اند
(بخشی از آیه 5 بقره)
نوشته
حسین زمانی
تازگیها چقدر راه باز شده!
فقط این راهها کجا میرن خدا میدونه.
حرف از خدا و ماوراء که میشه تا
دلت بخواد آدرس بهت میدن، این راهها تا یه جاهایی جلو میرن ولی بعد یهو
میرن تو خاکی. اگر خدای نکرده افتادیم تو یکی از این راهها، یا دیدیم
دوستامون گیر افتادن، یا حتی قبل از این که گرفتار این بیراهه بشیم، همه
با هم فریاد بزنیم:
اهْدنا الصراط الْمسْتقیم
ما را به راه راست هدایت کن
(6 فاتحه)
نوشته
حسین زمانی
خیلیها غر میزنن، زیاد هم غر میزنن! همش از زندگی مینالن، هی میگن اینو کم دارم اونو کم دارم، اینجام ایراد داره، اونجام ایراد داره.
همش نصفه خالی لیوان رو میبینن.
یکی نیست بگه آخه با انصاف، اگه به خاطر چیزهایی که نداری غر میزنی، لااقل برای چیزهایی که داری هم شکر کن!
تازه یک مدت که بگذره متوجه میشی اگه چیزی هم نداشتی مقصر یا خودت یا اطرافیان بودن، یا اصلا به صلاحت نبوده که داشته باشی. اون وقت دوست داری برای داشته و نداشتهات بگی:
الْحمْد لله رب الْعالمین
ستایش مخصوص خداست که خدای همه دنیاست
(2 فاتحه)
نوشته: حسین زمانی
سلام و سلام
نمی دونم چرا این وبلاگ رو ایجاد کردم
واقعا نمی دونم
ولی این رو می دونم که دوست دارم یه سری حرفها رو برای خودم تذکر بدم ( شاید هم برای بقیه)...
حرفهایی که تو زندگیمون کم رنگ شدن...
یه سری اصول گم شده...
دعام کنید زیاد...
یاحق