خدایا شکرت

خیلی‏ها غر می‏زنن، زیاد هم غر می‏زنن! همش از زندگی می‏نالن، هی می‏گن اینو کم دارم اونو کم دارم، اینجام ایراد داره، اونجام ایراد داره.

همش نصفه خالی لیوان رو می‏بینن.

یکی نیست بگه آخه با انصاف، اگه به خاطر چیزهایی که نداری غر می‏زنی، لااقل برای چیزهایی که داری هم شکر کن!
تازه یک مدت که بگذره متوجه می‏شی اگه چیزی هم نداشتی مقصر یا خودت یا اطرافیان بودن، یا اصلا به صلاحت نبوده که داشته باشی. اون وقت دوست داری برای داشته و نداشته‏ات بگی: 
الْحمْد لله رب الْعالمین
ستایش مخصوص خداست که خدای همه دنیاست
(2 فاتحه)

نوشته: حسین زمانی